Πόση σημασία έχει άραγε αν το φαγητό που τρώμε είναι κρύο ή ζεστό στην ποσότητα που θα καταναλώσουμε; 'Η αν πιούμε ένα ποτήρι κρύο ή ζεστό νερό κατά τη διάρκεια του γεύματος, θα επηρεάσει και πόσο το γεύμα μας;
Πρόσφατη μελέτη έδειξε ότι η θερμοκρασία του φαγητού αποτελεί ένα κρυμμένο μυστικό, την αξία του οποίου στη ρύθμιση της πρόσληψης τροφής δεν έχουμε αξιολογήσει ανάλογα. 

 Για παράδειγμα αν πιείτε ένα ποτήρι κρύο νερό και δοκιμάσετε μία καυτερή πράσινη πιπεριά, μπορεί και να μην την νιώσετε, αντίθετα δοκιμάστε την ίδια καυτερή πιπεριά μετά από λίγο ζεστό τσάι, θα νιώσετε σαν ηφαίστειο έτοιμο να εκραγεί. Γίνεται φανερό λοιπόν ότι τόσο η θερμοκρασία του προϊόντος, όσο και η θερμοκρασία του στόματος επηρεάζει τη γεύση, την απόλαυση και κατά συνέπεια την ποσότητα της προσλαμβανόμενης τροφής 

Τι είναι όμως αυτή η ικανοποίηση που μας προσφέρει το φαγητό; Είναι αυτή η υφή, η γεύση και η οσμή του που κυρίως σχετίζονται με την αντίδραση των λιπαρών και της ζάχαρης με τους γευστικούς μας κάλυκες. Με άλλα λόγια, τρώγοντας μαγιονέζα με τις τηγανιτές πατάτες νιώθουμε την ίδια απόλαυση τρώγοντας τη διπλάσια ποσότητα τηγανιτών πατατών σκέτες. Ας δούμε τώρα τη σημασία της θερμοκρασίας στη γευστική απόλαυση. 

Όταν το φαγητό είναι κρύο, τα λιπαρά συστατικά του είναι περισσότερο σε στερεή μορφή παρά σε υγρή. Αυτό σημαίνει ότι δεν διαχέονται με την ίδια ευκολία σε όλους τους γευστικούς κάλυκες της γλώσσας ώστε να γνωστοποιήσουν την …λιπαρή τους παρουσία που με τη σειρά της θα δώσει το μήνυμα της απόλαυσης. Έτσι καταπίνονται και περνούμε στα επόμενα στάδια διάσπασης και μεταβολισμού χωρίς να έχουν προσδώσει ένα ικανοποιητικό γευστικό αποτέλεσμα σύμφωνα με τις δυνατότητές τους. Είναι σαν να πετάτε ακόντιο στα 90 μέτρα και στον κρίσιμο αγώνα να ρίξετε μόνο στα 45.

Αντίθετα τώρα, όταν το φαγητό είναι ζεστό, τα λιπαρά του είναι σε υγρή μορφή, που σημαίνει ότι αυτά διαχέονται με ευκολία σε όλη την επιφάνεια της γλώσσας προσδίδοντας αυτό που λέμε …τέλεια μπουκιά. Ο εγκέφαλος λαμβάνει το μήνυμα και ικανοποιείται δίνοντας σήμα για τερματισμό της πρόσληψης τροφής.  

Συνεπώς αυτή η μικρή προσοχή στις διατροφικές μας συνήθειες μπορεί να μας βοηθήσει χωρίς κόπο να ελέγχουμε ευκολότερα το βάρος μας. Να θυμόμαστε πάντα ότι το φαγητό δεν είναι καταναγκασμός, ούτε το τρώμε στον ελεύθερο χρόνο μας και όταν δεν έχουμε τίποτε άλλο να κάνουμε. Είναι κύρια ανάγκη μας και πρέπει να το απολαμβάνουμε δίνοντας στον οργανισμό μας το χρόνο του για να το κάνει.

Κάτι παρόμοιο συμβαίνει και με τη γλυκιά γεύση. Δηλαδή τρώγοντας μία κρύα πάστα νιώθουμε μικρότερη απόλαυση από ότι τρώγοντας μια πάστα σε θερμοκρασία δωματίου. Το ίδιο συμβαίνει αν πρώτα πιούμε ένα ποτήρι κρύο νερό και μετά φάμε ένα γλυκό. 

Για να καταλήξουμε λοιπόν θα λέγαμε οτι εκτός από άνοστο, το κρύο φαγητό είναι και εχθρός της σιλουέτας καθώς καταλήγετε να τρώτε πολύ περισσότερο απ' ότι θα τρώγατε αν το περιεχόμενο του πιάτου σας ήταν ζεστό. Μάλιστα, το ίδιο συμβαίνει και όταν τρώτε στα όρθια μπροστά από το ψυγείο ή πάνω από το νεροχύτη χωρίς να χρησιμοποιείτε πιάτο.