Οι διακοπές που κρατούν 3 μήνες είναι ένας από τους βασικότερους λόγους που μας λείπει η παιδική μας ηλικία.

Τελείωνες το σχολείο στα μέσα Ιουνίου ωραία και καλά, μισός Ιούνιος ήταν δικός σου, ολόκληρος Ιούλιος δικός σου, εννοείται και ο Αύγουστος φυσικά, άντε και λίγο από το Σεπτέμβρη. Μόλις τελειώσεις το σχολείο και μπεις στη σχολή και αργότερα σε κάποια δουλειά, μαζί με την ανεμελιά των παιδικών σου χρόνων έρχεται η ώρα που κουνάς το μαντίλι και σε αυτές τις τέλειες διακοπές διαρκείας! Από εκείνη τη φάση και μετά... ε το καλοκαίρι δεν είναι τόσο ξεχωριστό πια, μιας και είναι συρρικνωμένο!

Μέχρι να το συνειδητοποιήσεις όμως...

1) Αρχικά χαίρεσαι που τελείωσες με το σχολείο και ξεμπέρδεψες με τα θρανία. Αν είσαι σε πιο προχωρημένη φάση, τότε έχεις βρει δουλειά και χαίρεσαι που θα μπορείς να ζεις πιο άνετα και να πατάς πλέον στα πόδια σου.

2) Όπως και να χει, ανυπομονείς να έρθει το καλοκαίρι - όχι απλά οι ζέστες, αλλά οι μήνες που ουρλιάζουν ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ, δηλαδή ο Ιούνιος, ο Ιούλιος και ο Αύγουστος. Ο λόγος; Πάντα η αλλαγή της σεζόν είναι μια καλή ευκαιρία για ψώνια, ο καιρός είναι διαρκώς καλός, ο ήλιος λάμπει, τα πουλάκια τιτιβίζουν, πας στη θάλασσα, μαυρίζεις, σε καλούν σε beach party, κανονίζεις διακοπές και εκδρομές.

3) Κάπου εκεί, βλέπεις ότι το πρωινό ξύπνημα σ' εμποδίζει να βγεις μέχρι αργά, τα ΣΚ είσαι πτώμα οπότε βαριέσαι να τρέχεις για μπάνιο, από διακοπές δεν έχεις ιδέα τι θα κάνεις μιας και η άδεια που θα πάρεις δεν έχει κανονιστεί ακόμη, σε τρώει η ζέστη στα λεωφορεία από και προς τη δουλειά. Ε θες κι άλλα;

4) Προσπαθείς να πείσεις τον εαυτό σου ότι δεν είναι και τόσο άσχημα έτσι, τουλάχιστον θα έχεις μια σταθερή δουλειά και δε θα κάθεσαι όλη μέρα - ή μήπως θα ήθελες να κάθεσαι μόνο για τους καλοκαιρινούς μήνες; Ποιος δουλεύει μωρέ με τέτοια ζέστη!

5) Κάπου στα μέσα Ιουλίου σε πιάνει πανικός! Όλοι πάνε διακοπές, όλοι βγαίνουν, διασκεδάζουν, περνάνε καλά και εσύ πηγαίνεις από meeting σε meeting. Και ούτε καν με μαγιό, με παντελόνι καισακάκι μέσα στο κατακαλόκαιρο!

6) Ε και σ' αυτό το σημείο σου φταίνε όλοι, τα βάζεις με τους πάντες και τα πάντα, σου χαλάει η διάθεση και μέσα σου παρακαλάς να έρθει ο χειμώνας ή τα Χριστούγεννα ή έστω η Πρωτοχρονιά.

7) Θυμάσαι όλα τα προηγούμενα καλοκαίρια και μετανιώνεις που δεν τα έζησες ακόμη πιο έντονα, που δεν πήγες τελικά στην Σκιάθο, που δεν είχες μαζέψει χρήματα για να παρτάρεις στη Μύκονο ή απλά να βρεις την ησυχία σου στην Αμοργό και τη Σκύρο.

8) Τουλάχιστον όταν βγαίνεις του δίνεις και καταλαβαίνει πλέον, μπορεί να μην ξενυχτάς κάθε βράδυ εφόσον και η δουλειά σου δε σ' αφήνει, αλλά όταν βγεις το χαίρεσαι!

9) Τις υπόλοιπες μέρες πέφτεις σε μίνι κατάθλιψη - πόσα καλοκαίρια σου φύγαν απ' τα χέρια;

10) Τι τα θες όμως, η ζωή συνεχίζεται με κάθε εποχή και κάθε θερμοκρασία. Αρκετά έκλαψες για το καλοκαίρι σου, κάπου αρχές Σεπτέμβρη πιστεύω ότι το παίρνεις απόφαση πλέον.