Το καλοκαίρι είναι εδώ και πολλές ήδη έχουμε αρχίσει κάποια δίαιτα, περιμένοντας τις διακοπές του Αυγούστου.

Τα γυναικεία περιοδικά, η εμπειρία ενός ατόμου από κάποια δίαιτα δικής του έμπνευσης ή άλλων, που ενώ δεν έχουν καμία σχέση με τη διατροφή συστήνουν διάφορες δίαιτες, αποτελούν τις πιο συνηθισμένες πηγές για αυτές τις δίαιτες. Οι περισσότερες από αυτές είναι υψηλής περιεκτικότητας σε πρωτεΐνες, χαμηλής σε υδατάνθρακες και μέτριας ή υψηλής σε λίπη.

Τα αποτελέσματα τους (όπως είναι φυσικό) είναι απογοητευτικά. Ύστερα από τις δυο πρώτες εβδομάδες γρήγορης μείωσης του βάρους (όχι λίπους) γίνεται αντιληπτό ότι ο ρυθμός απώλειας του βάρους αρχίζει να ελαττώνεται και φυσικά αυτό που ακολουθεί είναι η απογοήτευση. Επιπλέον, ο κίνδυνος ανάπτυξης Κέτοσης, υψηλών επιπέδων ουρικού οξέος και Υποκαλιαιμίας είναι μεγάλος.

Το λάθος που κάνουν αυτοί οι άνθρωποι είναι ότι αρχίζουν την δίαιτα με 800 Kcal (θερμίδες) τη μέρα ή και λιγότερο, στερώντας έτσι τον οργανισμό τους από τις απαραίτητες βιταμίνες, μέταλλα και ιχνοστοιχεία που χρειάζονται για την άριστη λειτουργία του οργανισμού. Το παράξενο είναι ότι οι περισσότεροι, είτε με δική τους πρωτοβουλία, είτε από λάθος συμβουλή, σταματούν να τρώνε ψωμί, πατάτες και μακαρόνια (τροφές απαραίτητες σε μια δίαιτα αδυνατίσματος).

Όμως, η σύγχρονη διατροφή προτείνει το αντίθετο. Δυστυχώς ακόμα και μέχρι σήμερα οι πατάτες, τα μακαρόνια και το ψωμί θεωρούνται παχυντικές τροφές. Αυτό είχε υποστηριχθεί από τον καθηγητή Yudkin το 1968 στο Πρώτο Συμπόσιο της Εταιρίας της Παχυσαρκίας στο Λονδίνο.

Σε πρόσφατη έρευνα μου με παχύσαρκους, μια από τις ασθενείς συνέχιζε μέχρι πρόσφατα να πιστεύει ότι οι υδατάνθρακες παχαίνουν, ενώ έβρισκε μεγάλη δυσκολία να πιστέψει το αντίθετο.

Και όμως... 
Τα πράγματα όμως έχουν αλλάξει πολύ. Τα νέα διατροφικά μηνύματα είναι: περισσότερο άμυλο, λιγότερη ζάχαρη και λιγότερο λίπος. Πρόσφατες μελέτες έδειξαν ότι λιγότερο από το 1% του αμύλου, τον σακχάρων και των πρωτεϊνών που προσλαμβάνονται, μετατρέπονται στον οργανισμό σε λίπος. Το λίπος που παίρνουμε με τις τροφές πηγαίνει κατευθείαν στις αποθήκες του λίπους του σώματος μας. Χρειάζεται όμως προσοχή, η ανεξέλεγκτη μείωση λίπους είναι δυνατόν να στερήσει τον οργανισμό από τα απαραίτητα λιπαρά οξέα (E.F.A.) και να μειώσει την απορρόφηση των λιποδιαλυτών βιταμινών A, D, E και Κ.

Ένα μειονέκτημα από τις δίαιτες που δοκιμάζονται είναι ότι είναι μονότονες, δημιουργούν έναν κύκλο πρώιμης αισιοδοξίας που ακολουθείται από απογοήτευση, ενώ το άτομο απορροφιέται όλο και περισσότερο από τις τροφές.

Ο τελικός στόχος δεν επιτυγχάνεται, το άτομο χάνει τον αυτοσεβασμό και την αυτοκυριαρχία και αρχίζει να νιώθει ενοχές. Επιπλέον η επιστροφή στις παλιές διαιτητικές συνήθειες είναι ένα συνηθισμένο γεγονός. Αυτός ο κύκλος της απώλειας βάρους και επανάκτησης του γίνεται όλο και πιο συχνός και ορίζεται ως δίαιτα γιογιό (yo–yo diet).

Βασικό μειονέκτημα αυτού του τρόπου, ας το πούμε αδυνατίσματος, είναι η αύξηση του ποσοστού του λίπους στον οργανισμό κάθε φορά που τα κιλά ξαναπαίρνονται, κάνοντας έτσι ακόμα δυσκολότερη μια μελλοντική προσπάθεια απώλειας βάρους.

Μελέτη έδειξε ότι η απώλεια βάρους ήταν μικρότερη στα άτομα εκείνα που είχαν χάσει πολλά κιλά και μετά τα ξανακέρδισαν. Μακροπρόθεσμα, αυτές οι διακυμάνσεις βάρους είναι δυνατόν να έχουν αρνητικές επιπτώσεις στην υγεία.

Ας γίνει κατανοητό ότι οι παραπάνω δίαιτες και τα διάφορα τεχνάσματα για την αντιμετώπιση του βάρους, δεν ωφελούν καθόλου το άτομο, αντίθετα επιδεινώνουν την κατάσταση του. Οι προσωπικές διατροφικές συνήθειες πρέπει να λαμβάνονται σοβαρά υπ' όψη στην σύνταξη ενός διαιτολογίου. Οι συμβουλές και το διαιτολόγιο που δίνονται πρέπει να βασίζονται σ' ένα πλήρες διαιτολογικό ιστορικό.