Η εμπειρία είναι σίγουρα δυσάρεστη για όποιον την έχει ζήσει: όταν κάποιος «ρίχνει μαύρη πέτρα πίσω του» χωρίς εξήγηση λέμε πως έγινε φάντασμα, το περίφημο ghosting. Η εξαφάνιση αυτή μπορεί να συμβεί ανάμεσα σε φίλους ή εραστές, σε μια νέα ή παλιά σχέση, σε άντρα ή γυναίκα. Παρότι πολλοί πιστεύουν πως περισσότερο οι άντρες κάνουν το φάντασμα, έρευνες αποδεικνύουν πως είναι οι γυναίκες εκείνες που ακολουθούν συχνά αυτή τη συμπεριφορά.

Πώς το χειριζόμαστε λοιπόν, όταν αυτός στον οποίο έχουμε επενδύσει τόσο, ο φίλος, εραστής ή υποψήφιος εραστής απλά εξαφανίζεται; Προσπαθούμε να τους βρούμε και να τους εξαναγκάσουμε να μας δώσουν έστω μία εξήγηση ή αποδεχόμαστε την απόρριψη και πάμε παρακάτω; Σκεφτόμαστε μήπως κάναμε κακό χωρίς να το καταλάβουμε ή προσπαθούμε να κατανοήσουμε το άτομο που μας έκανε αυτό το πράγμα;

Η αλήθεια είναι πως όσο όμορφα και αν αισθανόμασταν για αυτόν που εξαφανίστηκε, αυτό που μας στοιχίζει δεν είναι ούτε η εν λόγω σχέση ούτε και ο εκείνος που έφυγε. Είναι η ξαφνική και απότομη διακοπή των ωραίων συναισθημάτων μας, η απόρριψη της ελπίδας και των ονείρων μας, η απογοήτευση για τον εαυτό μας. Μα αφού νομίζαμε πως όλα πήγαιναν μια χαρά. Είχαμε αρχίσει να φανταζόμαστε το μέλλον αυτής της σχέσης. Ήταν σίγουρο, μας συμπαθούσε πραγματικά. Όμως όχι. Και έφυγε η γη κάτω από τα πόδια μας, εξανεμίστηκαν τα όνειρα και μείναμε με ένα τεράστιο ερωτηματικό.

Όταν όλα τα ευχάριστα που αισθανόμαστε διακόπτονται απότομα αισθανόμαστε ντροπή (λένε ειδικοί) που δύσκολα ξεπερνιέται όσο και αν θέλουμε να αρχίσουμε να αισθανόμαστε πάλι καλά. Η ντροπή μας ωθεί να κριτικάρουμε αυτόν που έφυγε. Θεωρούμε πως είναι αγενής, ανώριμος, ή ψεύτης, οτιδήποτε προκειμένου να κατευνάσουμε την ανασφάλεια πως πιστέψαμε σε κάτι που στην ουσία, δεν υπήρχε. Έτσι, το να θεωρήσουμε πως ο άλλος είναι ένα κάθαρμα ανεβάζει λίγο την αυτοπεποίθησή μας. Το ίδιο αν θεωρήσουμε πως φοβάται τη δέσμευση, πως δεν παρεξηγήσαμε, πως όντως η σχέση πήγαινε καλά απλά δεν μπορούσε να το χειριστεί.

Έξι είναι τα βήματα για να ξεπεράσουμε αυτή την απαίσια κατάσταση και να αισθανθούμε πάλι καλά.

Αναγνωρίζουμε ότι πονάει. Μπορεί πλέον να μην ενδιαφερόμαστε καν για τον τύπο αλλά αισθανόμαστε πως μας κορόιδεψε ή πως επενδύσαμε πολύ παραπάνω απ’ όσο έπρεπε και εκτεθήκαμε. Όπως και να έχει, μας πονάει.

Δείχνουμε κατανόηση και συμπάθεια στον εαυτό μας. Είναι φυσιολογικό, υγιές και ανθρώπινο ό,τι νιώθουμε. Σημαίνει πως πιστεύουμε στους ανθρώπους, στις σχέσεις, στη ζωή μας.

Μιλάμε για αυτό σε ψυχολόγο ή στους φίλους μας. Όταν μεταφέρουμε τις σκέψεις και τα συναισθήματα μας στους δικούς μας ανθρώπους ξεπερνάμε πιο εύκολα οδυνηρές καταστάσεις.

Φροντίζουμε μυαλό και σώμα. Δεν χρειάζεται κάτι ιδιαίτερο αρκεί να τρώμε καλά, να κοιμόμαστε αρκετά και να γυμναζόμαστε. Ακόμα καλύτερα φυσικά αν προσθέσουμε γιόγκα ή διαλογισμό.

Μπορεί να φανεί περίεργο, αλλά θα βοηθήσει να αναλογιστούμε πως αυτός που έφυγε έτσι από τη ζωή μας πίστευε πως έκανε το σωστό. Μπορεί σε εμάς η πράξη του ghosting να φαίνεται ξεκάθαρα πράξη δειλίας, ο αυτουργός όμως, θεώρησε πως καλύτερα ... να γίνει φαντομάς παρά να μας σερβίρει μια γελοία εξήγηση. Προτίμησε με το ghosting να στείλει άμεσο και ξεκάθαρο μήνυμα στον ενδιαφερόμενο.

Φυσικά το τελευταίο βήμα είναι να πάμε παρακάτω. Χωρίς πίεση, όταν είμαστε έτοιμοι όμως, να κάνουμε το βήμα μας και όσο πιο γρήγορα «παίξουμε παιχνίδι» τόσο το καλύτερο. Αυτός που εξαφανίστηκε, έγινε φάντασμα και τα φαντάσματα ανήκουν στο παρελθόν.