Μην πέφτετε «θύμα» όλων αυτών των χειριστικών μεθόδων που χρησιμοποιούν τα μικρά μας προκειμένου να τους κάνουμε τα χατήρια. Τα παιδιά μας είναι πολύ πιο έξυπνα απο οσο νομίζουμε και ξέρουν οτι τους έχουμε αδυναμία. Γι'αυτό θέστε όρια και τηρήστε τα με συνέπεια, χωρίς να ενδίδετε, εξασφαλίζοντας ότι το μικρό σας δε θα γίνει ένα κακομαθημένο παιδί που θεωρεί ότι όλος ο κόσμος περιστρέφεται γύρω από εκείνο.

Ατελειωτη γκρίνια και κλάμα: Ο στόχος είναι να σας εκνευρίσουν τόσο πολύ, που στο τέλος αποκαμωμένοι θα δεχτείτε οτιδήποτε σας ζητούν, μόνο και μόνο για να σταματήσουν.

Κατεβασμένο κεφάλι: Κοινώς σας κάνουν μούτρα. Καμία μαμά δεν αντέχει να βλέπει τα σουφρωμένα χειλάκια του παιδιού της, που δείχνει θυμωμένο και αρνείται να μιλήσει ή να γελάσει;

«Είσαι η χειρότερη μαμά, δε σ’ αγαπώ!»: Γροθιά στο στομάχι

«Σε παρακαλώ μόνο για μια φόρα»: Πώς αυτό το «μία φορά» σε οτιδήποτε μετατρέπεται σε εκατοντάδες φορές.

«Μα η μαμά του Σταύρου το κάνει. »: Κι εκεί που ήσασταν απολυτοί, εμφανίζονται μέσα σας οι πρώτες ρωγμές αμφιβολίας και αναρωτιέστε μήπως είστε υπερβολικοί, παράξενοι, αυστηροί, τσιγκούνηδες κλπ. 

«Μπαμπά, η μαμά δε με αφήνει να δω youtube»: Με απλά λόγια όταν ο ένας γονιός αρνείται, στρέφονται στον άλλον ή στον παππού ή στη γιαγιά ή σε όποιον τέλος πάντων ξέρει οτι θα του κάνει το χατήρι. 

Σίγουρα η διαπαιδαγώγηση των παιδιών είναι μια δύσκολη υπόθεση. Από τη μία, δεν πρέπει να είμαστε πολύ αυστηροί και καταπιεστικοί με το παιδί και από την άλλη δεν πρέπει να του δίνουμε τόση ελευθερία ώστε να μας κάνει ό,τι θέλει. Κοινώς, να μας «καβαλήσει». Το πείσμα, η γκρίνια και η συμπεριφορά που σε μια φράση συνοψίζεται ως «αυτό που λέω εγώ θα γίνει» είναι χαρακτηριστικό λίγο- πολύ όλων των παιδιών- όχι όμως όλες τις στιγμές! Στην περίπτωση που μιλάμε για μια μόνιμη κατάσταση, τότε το παιδί έχει υιοθετήσει μια χειριστική συμπεριφορά και εκμεταλλευόμενο την αγάπη και την προσοχή των γονιών του, έχει μάθει να «τους κάνει ό,τι θέλει». Σύμφωνα με σχετικές έρευνες, ακόμα και τα βρέφη μπορεί να γίνουν χειριστικά, χωρίς όμως να το καταλαβαίνουν. Η ηλικία στην οποία εδραιώνεται η χειριστική συμπεριφορά εν γνώσει τους είναι περίπου στα 1,5 με 2 έτη. 

Χρήσιμες συμβουλές για να αντιμετωπίσετε ένα χεριστικό παιδί  

Αρκετοί γονείς νιώθουν ενοχές γιατί δουλεύουν πολύ και επειδή δεν αφιερώνουν όσο χρόνο θα ήθελαν στο παιδί, προσπαθούν να επανορθώσουν κάνοντάς του όλα τα χατίρια. Αντίστοιχα, μπορεί να θέλουν να προσφέρουν στα παιδιά τους όσα στερήθηκαν εκείνοι μικροί κι έτσι στο τέλος χάνουν «τη μπάλα». Το πρώτο για να πειθαρχήσετε σωστά ένα χειριστικό παιδί είναι να αποβάλλετε τις ενοχές σας. Μην έχετε τύχεις. 

Πολλές φορές, το «όχι» κάνει περισσότερο καλό στη διαπαιδαγώγηση του παιδιού. Όσο δύσκολο κι αν είναι το παιδί να ακούσει στο «όχι», είναι εξαιρετικά σημαντικό να μείνετε σταθεροί σ’ αυτό και να μην υπαναχωρήσετε αν τα «βρείτε σκούρα». Όπως είπαμε, η συμπεριφορά οφείλεται στο μοτίβο της δικής σας συμπεριφοράς- γι’ αυτό και αν αλλάξει ο τρόπος που πειθαρχείτε το παιδί, θ’ αλλάξει και το κατά πόσο θα δεχτεί αυτά που του λέτε.

Η συμπεριφορά ενός χειριστικού παιδιού είναι αποτέλεσμα της δικής μας συμπεριφοράς και όχι του χαρακτήρα του, που ακόμα διαμορφώνεται. Γι’ αυτό, δεν πρέπει να έχουμε τη δικαιολογία ότι «αφού το παιδί μου είναι έτσι, εγώ πρέπει να πάω με τα νερά του». 

Οι γονείς πρέπει να έχουν τον ηγετικό ρόλο. Στην περίπτωση του χειριστικού παιδιού, εκείνο παίρνει τη θέση του «αφεντικού» που οι γονείς υπακούν και ικανοποιούν κάθε του επιθυμία, χωρίς εκείνο να καταβάλει μεγάλη προσπάθεια. Δείχνοντάς του ότι δεν μπορεί να παίρνει από μόνο του αποφάσεις αλλά ότι εμείς είμαστε σε θέση να παίρνουμε αποφάσεις αντί για αυτό, εδραιώνουμε τον ρόλο μας ως γονέα. 

Τα όρια δεν σημαίνουν ότι δεν νοιαζόμαστε για τα παιδιά μας. Αντίθετα, δείχνουν ότι τα φροντίζουμε, τα αγαπάμε και ότι τα προετοιμάζουμε σωστά για τον έξω κόσμο.