Η αντίληψη των γυναικών ως ενσάρκωση του κακού κατέληξε στην παράλειψη συγκεκριμένων ιστορικών περασμάτων όπου το ανδρικό φύλο δεν φαίνεται ακριβώς τόσο ισχυρό όσο και ανώτερο. Ένα από αυτά τα αποσπάσματα είναι η ιστορία των ανδρών πόρνες στην αρχαία Ελλάδα και τη Ρώμη:

Άνδρες και πορνεία

Στην αρχαία Ελλάδα, ο σεξουαλικός προσανατολισμός είχε μικρό ρόλο στην οικοδόμηση του φύλου. Κανείς δεν καθοριζόταν από τις σεξουαλικές τους προτιμήσεις και οι κοινωνικοί κανόνες έβλεπαν το σεξ ως μια φυσική πρακτική που δεν είχε καμία σχέση με την ύπαρξη μιας πόλις ή την αποδοχή της από τους άλλους.

Η ανδρική πορνεία ήταν τόσο κοινή όσο και η γυναικεία πορνεία. Ωστόσο, η αρρενωπότητα εξέφρασε μια «αρχή ανωτερότητας» κατά τη διάρκεια του σεξ. Το «ενεργητικό-παθητικό» διωνυμικό στο φύλο απέκτησε υπερβολική σημασία, καθώς ο ρόλος ενός ατόμου κατά τη διάρκεια της σεξουαλικής πράξης έγινε αυθεντικός τρόπος για να εκφράσει την κοινωνική του κατάσταση: οι άντρες και οι γυναίκες που διεισδύθηκαν είχαν υποτακτικό ρόλο και επομένως ήταν κατώτεροι, ενώ ο «διεισδυτής» ήταν συνήθως υψηλόβαθμο άτομο με κοινωνικό ή στρατιωτικό τίτλο.

Σε αντίθεση με τις γυναίκες πόρνες, οι άνδρες μπορούσαν να προσφέρουν το σώμα τους στις γυναίκες, παρόλο που προορίζονταν για την απόλαυση και την ευχαρίστηση άλλων ατόμων του ίδιου φύλου. Αυτό το είδος εργασίας ίσως ήταν νόμιμο στις ελληνικές πόλις που ήταν αφιερωμένες στο εμπόριο. Υπήρχαν δύο διαφορετικοί τρόποι άσκησης της ανδρικής πορνείας που υποβαθμίζονταν σε διαφορετικά επίπεδα.

Απαγορεύονταν τα δικαιώματα και οι συνοδοί

Οι Tramos ή οι pórnoi θεωρήθηκαν κατώτεροι ή ανεπιθύμητοι, καθώς πωλούσαν το σώμα τους μόνο για να κερδίσουν αρκετά για να επιβιώσουν, αλλά κανένας από αυτούς δεν ήταν πολίτες. Δεδομένου ότι ήταν αιχμάλωτοι πολέμου, θεωρήθηκαν ακόμη κατώτεροι από το χαμηλότερο στρώμα της ελληνικής κοινωνίας. Ο παθητικός τους ρόλος ήταν απολύτως απαραίτητος για όσους χρειάζονταν τις υπηρεσίες τους. Η ρωμαϊκή κοινωνία υιοθέτησε την ίδια αρχή, η οποία επιβλήθηκε από διάφορους νόμους που εξασφάλιζαν ότι ο υψηλόβαθμος άνθρωπος αναλάμβανε ενεργό ρόλο ως διεισδυτής. Διαφορετικά, οι πορνοί θα μπορούσαν να διωχθούν και να λάβουν την θανατική ποινή.

Ο δεύτερος τύπος αρσενικών πόρνων ονομαζόταν hetairikos. Το καθεστώς τους ήταν παρόμοιο με αυτό των υψηλών γυναικών πορνείων, που ονομάζονται hetaeras. Ο ρόλος τους ήταν παρόμοιος με εκείνον των σημερινών συνοδών. Αυτοί οι άνδρες υιοθετούνταν προσωρινά από πολίτες της ίδιας τάξης. Παρείχαν σεξουαλικές ευχαριστίες στους "κυρίους" τους, εφόσον τηρούσαν την ενεργητική-παθητική αρχή της σχέσης τους, τουλάχιστον δημόσια.