"Εργάζομαι εδώ και ενάμιση χρόνο σε ένα νόμιμο οίκο ανοχής στη Νεβάδα. Σε αυτό το διάστημα έμαθα αρκετά για τη σεξουαλικότητα, την ψυχολογία και τις σχέσεις. Η δουλειά μου είναι ένα μίγμα από παροχή υπηρεσιών και εκπλήρωση φαντασιώσεων και μου αρέσει πολύ. Είναι συμβατή με τις ανάγκες μου και μου παρέχει οικονομική σταθερότητα στην οποία, ποτέ στο παρελθόν, δεν είχα πρόσβαση.
Ωστόσο αυτό που έχω παρατηρήσει από τότε που ξεκίνησα την καριέρα μου είναι ότι το ευρύ κοινό δεν αντιλαμβάνεται πολλά πράγματα για την βιομηχανία του σεξ. Θα σας πω μερικές από τις μεγαλύτερες και συχνότερες παρεξηγήσεις όσον αφορά στους εργαζόμενους στο χώρο."
1. Η δουλειά στο χώρο του σεξ είναι «τεμπέλικη και εύκολη».
Μπορώ να πω πολλά για να περιγράψω τη δουλειά μου, σε καμία περίπτωση όμως δεν θα τη χαρακτήριζα εύκολη. Εργάζομαι για περίπου 12-14 ώρες την ημέρα κατά τη διάρκεια των οποίων τροφοδοτώ τις τέσσερις σελίδες που διατηρώ σε κοινωνικά δίκτυα, δύο επαγγελματικά e-mail, ενημερώνω ψηφιακούς πίνακες ανακοινώσεων, προγραμματίζω τα ραντεβού μου, κανονίζω ραδιοφωνικές συνεντεύξεις, γράφω δοκίμια στο διαδίκτυο και καθαρίζω λεπτομερώς. Συναντάω επίσης αναρίθμητους επισκέπτες του οίκου ανοχής, τους ξεναγώ, αναζητώ τα ενδιαφέροντά τους, ψάχνω να δω ακριβώς ποιες είναι οι επιθυμίες τους και μετά διαπραγματεύομαι τις τιμές. Και όλα αυτά πριν καν ξεκινήσει το σεξ, στο οποίο γενικώς κάνω τα περισσότερα, προσθέτοντας συναισθηματική εργασία ώστε να αισθανθούν οι πελάτες άνετα, ακούω τις εξομολογήσεις τους και προσπαθώ να τους κάνω να νιώσουν ότι το αντίτιμο που καταβάλλουν αξίζει τον κόπο. Στην περίπτωση εκείνων που δεν εργάζονται σε οργανωμένους οίκους ανοχής πρέπει να κλείνουν δωμάτια ξενοδοχείου, να ελέγχουν τους πελάτες τους, να «τρέχουν» τις ιστοσελίδες τους και να προχωρούν σε προωθητικές ενέργειες.
2. Οι εργαζόμενοι στη βιομηχανία του σεξ μεταδίδουν ασθένειες.
Όλοι οι απασχολούμενοι στους νόμιμους οίκους ανοχής της Νεβάδα, υπάγονται κάθε βδομάδα σε εξετάσεις για σεξουαλικά μεταδιδόμενες νόσους. Δεν υπάρχει ούτε ένα καταγεγραμμένο κρούσμα HIV στο σύστημα οίκων ανοχής της Νεβάδα.
Το να θέσουμε σε κίνδυνο την υγεία μας ή αυτή των πελατών μας θα πλήξει την φήμη μας άρα και τη δουλειά μας.
Χρησιμοποιούμε προφυλακτικά για όλες τις υπηρεσίες μας, ακόμα και τις στοματικές. Προσέχουμε την υγεία μας και την παίρνουμε στα σοβαρά. Γνωρίζουμε ότι αν το σώμα μας δεν είναι σε εξαιρετική κατάσταση, δεν μπορούμε να εργαστούμε άρα ούτε να πληρώσουμε τις υποχρεώσεις μας. Το να θέσουμε σε κίνδυνο την υγεία μας ή αυτή των πελατών μας θα πλήξει την φήμη μας άρα και τη δουλειά μας.
Η επαφή με έναν άγνωστο περιορίζει τις αναστολές και πολλές φορές λειτουργεί θεραπευτικά.
3. Μόνο καθίκια, αποβράσματα και απελπισμένοι άνδρες επισκέπτονται τους οίκους ανοχής.
Θα εκπλαγείτε από το εύρος των ατόμων που περνούν την πόρτα μας. Ψυχαγωγούμε μεσήλικα ζευγάρια που αναζητούν τρόπους να αναθερμάνουν τη σχέση τους.
Νέοι βετεράνοι του στρατού που προσπαθούν να ενταχθούν ξανά στην πολιτική ζωή και στον κόσμο του φλερτ. Ευυπόληπτοι επιχειρηματίες, δικηγόροι, γιατροί αλλά και επαγγελματίες με τόσο βαρύ πρόγραμμα που δεν τους επιτρέπει να βγουν ραντεβού. Άνδρες με προβλήματα συμπεριφοράς, που δυσκολεύονται να επικοινωνήσουν στον «έξω» κόσμο. Πολλοί το βλέπουν σαν κάτι πολύ περισσότερο από ότι απλώς μια σεξουαλική πράξη. Η επαφή με έναν άγνωστο περιορίζει τις αναστολές και πολλές φορές λειτουργεί θεραπευτικά. Είμαστε και δάσκαλοι, καθώς δείχνουμε το δρόμο στους παρθένους πελάτες μας. Οι πελάτες μας, μας σέβονται και μας φέρονται με την ευγένεια που τους φερόμαστε κι εμείς.
4.Οσοι εργάζονται στο χώρο, μισούν τη δουλειά τους.
Το να κάνω τους ανθρώπους να νιώθουν καλά με τον εαυτό τους με κάνει χαρούμενη.
Επιλέγουμε αυτή τη δουλειά γιατί πληροί τις οικονομικές μας ανάγκες και για ορισμένους από εμάς και τις ψυχικές, συναισθηματικές ή και σεξουαλικές επιθυμίες μας. Είναι μια πηγή εισοδήματος και μόνο αυτό. Το αντικείμενο της δουλειάς μας είναι έντονα προσωπικό. Βλέπουμε τους ανθρώπους στην πιο ευάλωτη φάση τους, όταν είναι γυμνοί και εκφράζουν τις πιο ενδόμυχες επιθυμίες τους. Οι σχέσεις με τους πελάτες χτίζονται και είμαι χαρούμενη όταν τους βλέπω να φεύγουν χαρούμενοι, χαλαρωμένοι και ανακουφισμένοι. Το να κάνω τους ανθρώπους να νιώθουν καλά με τον εαυτό τους με κάνει χαρούμενη. Το να μπορώ να κανονίζω μόνη μου το πρόγραμμά μου και να ελέγχω εγώ την μικρή μου επιχείρηση μου παρέχει πολλές ελευθερίες. Μπορώ να πάρω άδεια όποτε θέλω και να γνωρίζω ότι επιστρέφοντας η δουλειά μου θα με περιμένει. Δεν πίνω και δεν κάνω ναρκωτικά για να μπορέσω να βγάλω σε πέρας τη βάρδιά μου. Δεν απεχθάνομαι ποτέ το να πηγαίνω στη δουλειά μου.
5.Οι ιερόδουλες είναι προβληματικές και συναισθηματικά κατεστραμμένες.
«Οι γονείς της πρέπει να είναι περήφανοι», «Αντε να μορφωθείς», «Σίγουρα έχει ζητήματα με τον μπαμπά της από την παιδική της ηλικία», «Αναρωτιέμαι πόσα ναρκωτικά χρειάζεται για να βγάλει μια βάρδια». Όλα αυτά είναι πραγματικά σχόλια τα οποία έχω ακούσει. Υπάρχει μια λανθασμένη πεποίθηση ότι οι ιερόδουλες είναι κατεστραμμένες γυναίκες, με προβλήματα εθισμών. Είναι πολύ μειωτική άποψη για εμάς και επίσης θρέφει βίαιες συμπεριφορές, ενώ στιγματίζει ανθρώπους. Όσο δεν μιλάμε για τη βιομηχανία δίνουμε περισσότερο έδαφος σε εκείνους που θέλουν να μας βλάψουν. Η υπηρεσία που παρέχουμε είναι πολύτιμη και επιθυμητή και θα συνεχίσει να υφίσταται. Πρέπει να βγει ο κλάδος από τον χώρο του υποκόσμου και του εγκλήματος και να προσφέρουμε στους εαυτούς μας ασφάλεια, κοινωνικές παροχές και βασικά ανθρώπινα δικαιώματα στους πιο ευάλωτους της κοινωνίας μας.
Όσο δεν μιλάμε για τη βιομηχανία δίνουμε περισσότερο έδαφος σε εκείνους που θέλουν να μας βλάψουν.
Πηγή: independent.co.uk
